Op mijn camera verschijnt na het maken van een foto een stralende dame.. op de andere foto’s van die reeks is er spanning in haar gezicht duidelijk te zien. Ze is er niet minder mooi door, toch plaats ik de meest ontspannen foto op mijn sociale media.
Even hiervoor moest ik haar verstijfd uit een hoekje van de stoomtram halen, het was te onduidelijk, ze liep vast en hoewel het beeld voor mij heel duidelijk is lijken vele mensen het niet te zien… De zucht van de man die een extra stapje op zij moet doen omdat mijn dochter er welliswaar diorpast, maar dit te spannend vind geeft aan dat het onzichtbare soms gewoon heel ingewikkeld is.
En eigenlijk is het de hele dag hard werken voor ons beide om toch te kunnen genieten van een uitje… De overprikkeling van de wind en het water op de boot komen keihard binnen.. Het is even weer heel duidelijk waarom we het strand altijd mijden. En terwijl ze dolgraag de geschiedenis op wil snuiven en terug in de tijd wil gaan houdt alles haar die dag tegen…
Toch plaats ik de mooiste foto’s op sociale media. Stralende foto’s, mooie plaatjes. Niet om voor te doen alsof alles perfect verliep maar omdat dit de herinnering is die we op willen slaan. Niet het vastlopen, de paniek of de ontprikkeldag die erna komt.. Maar een stralende dochter die compleet in stijl haar tijdreis naar het verleden maakte….
