Terwijl de vlaggen wapperen van zij die gelaagd zijn. En ik daar ook terecht voor kan zeggen, vier je feestje en succes met de volgende stap. Fiets mijn dochter in stilte, in haar eigen veilige cocon. Ik zie hoe de best wel stevige wind haar ongemak geeft. En wanneer we thuis komen wil ze even geen woorden, geen vragen meer horen. Ook de kat die mauwt om aandacht wordt nog enigzins vriendelijk gevraagd stil te zijn.
Geen proefwerken, geen school. De eerste leeftijdsgenoten die nu een diploma haalde, examen deden. Maar voor haar lijkt soms elke stap wel de spanning van een examen te hebben, alleen haalt ze er geen diploma voor.. maar Ohh wat verdienen mijn beide meiden een diploma voor de stappen die ze wel zetten. Oh wat zou ik graag de vlag uit hangen als iets toch lukt wat voorheen niet lukte. Iets wat voor een ander heel normaal is maar voor hen een overwinning. Een diploma omdat ze de paniek niet liet winnen maar vertrouwde op de mensen om haar heen.
We hangen geen vlag uit. Maar straks wel de Japanse vissen die staan voor geluk en hoop en laten deze het hele jaar hangen. Voor sommige kinderen en jongeren is elk klein stapje net zo heftig als examen doen.
