Ken je dat gevoel wanneer je weet dat je even voor jezelf moet kiezen, maar je ziet dat je kind ook aangeeft je nodig te hebben. Het los moeten laten even omdat je weet dat je de energie die je nu kwijt bent hierna nog zo hard nodig zult hebben…..
Soms, nouja misschien  toch wel regelmatig sta je voor het dilemma wat zal ik doen. Het is nodig soms echt even bij te tanken. Even een pas op de plaats te maken En even als i het maar voor 1 of 2 uurtjes, het mama zijn los te laten en gewoon even alleen maar jezelf. Even aan niemand hoeven te denken. Alleen even gewoon jezelf zijn.
Het is weer einde van het schooljaar en dat betekend dat de structuur een beetje overhoop ligt. Zomerfeesten, kijkje in nieuwe klas, groep 8 musicals kijken etc. Een drukte van belang. En dan zijn de kinderen ook nog eens in de zomer jarig dus 2 kinderfeestjes die gepland worden. Dubbele drukte. 2 stuiterballen op van de zenuwen en op van de stress omdat even vanalles anders loopt. En waar de 1 er teruggetrokken van wordt gaat de ander stuiteren. Geweldig effect dus in huis…. mot. Maar elk jaar redden we het dus dit jaar ook….. tot daar ineens door omstandigheden blijkt dat dat weekendje dat de kids beide even niet thuis zouden Ijn er tussen uit valt… weg extra voorbereidingstijd… weg even ik tijd… gelukkig zijn we creatief en is het nu O geregeld dat ik even alleen de jongste op haal bij haar vader.. dat betekend dat ik nu alleen geniet van de rust in de trein. Met een goed boek bij me, lekker bakje vers fruit en wat te drinken kom ik de treinreis van 5 kwartier wel door… Eerst mijn hoofd wat leeg geschreven door dit blog en zo kruip ik weg in mijn boek… om straks weer vol energie aan de terug weg te beginnen met mijn kleine grote dame. Die nu zo de behoefte heeft om in me weg te kruipen en ondertussen aan een stuk door door te ratelen over haar fantast wereld. Het veilige wereld waar alles gaat zoals zij wil….tijdens haar geratel zullen mijn zorgen weer keihard naar boven komen..Maar die zorgen daar kunnen we na de vakantie pas wat mee doen… Dus nu duik ik zelf een eigen fantasiewereld in. De wereld waarin mijn boek zich afspeelt…
