Doorontwikkelen als de ontwikkeling op andere plaatsten stagneerd.. Hou hou je die ontwikkeling gaande. Wanneer durf je alles zo los te laten dat ook de hele kleine stapjes als overwinning mogen gelden. Want soms is een klein stapje in de ontwikkeling een enorme prestatie.
Wanneer durf je los te laten wat men als de norm ziet. Wanneer kan je loslaten dat het systeem niet passend is en durf je te vertrouwen op bij je zelf gevonden aanpak die wel lijkt te werken.
Loslaten wat ‘hoort’ maar vertrouwen op wat goed voelt..
Wat een weg is dat om af te leggen. Een weg die ik nu 2 keer op een totaal andere manier af moest leggen. Moest want opgeven was en is geen optie.
De weg is soms lang en hobbelig. En het is topsport zoals een vriendin dat zei. Keihard werken voor zowel mij maar zeker ook het kind.
Maar elke stap groot of klein is er 1 die je tot in het diepste van je hart voelt.
En vandaag, was een dag die precies uitstekende hoe de weg verloopt. Met paniek, angst, vastlopen en weer opkrabbelen. Met oplossingen verzinnen in plaats van blijven hangen in wat niet lukt. Met een lach en een traan. Met keihard werken. Maar met uiteindelijk heel veel kennis en een mooie herinnering
