ADHD, wat kan je er mee?

Als ouder van de bijzondere kinderen, kan ik niet kennis genoeg op doen, ik lees alles wat los en vastzit en haal daaruit wat ik belangrijk vind, en wat er bij de kinderen past.  Wil graag alle kennis die mogelijk is op doen, binnen de mogelijkheden waarbij dat gaat. Want vaak zijn veel dingen erg aan de prijs. Het lijkt me heerlijk een keer naar een congres te kunnen en daar alle nieuwe kennis in me op te zuigen en om te buigen in iets bruikbaars voor in ons gezin. Het grootste struikelblok blijken echter elke keer de kosten. Nu was er een evenement dat en in de buurt was en gewoon voor een betaalbare prijs. Een dag met workshops, informatie, lekkere broodjes en opvang voor de kinderen. Nu kan mijn jongste vaak overal wel terecht, mijn oudste kan niet zomaar in elke groep kinderen terecht. Maar in dit geval waren het voor hem bekende begeleiders, namelijk de dames en heren van zijn logeeropvang.

Na een heel toepasselijke opening over ADHD in de klas, hebben we mogen proeven aan een rots water training, en dat mijn dochter overal tussendoor fladderde was geen enkel probleem. Een rots water training wordt wel vaker gegeven aan kinderen, maar n kon je als ouder ervaren wat de impact van zo’n training kan zijn. Letterlijk voelen wat een kind kan voelen tijdens zo’n training.  Na een gezonde lunch genuttigd buiten in het zonnetje, en de mogelijkheid tot een praatje met andere ouders en geïnteresseerde hervatten we de dag met een lezing over de positieve kanten van de diagnoses en de mogelijkheden  tot een nieuwe type onderwijs. Nu was alles wel heel positief gekleurd tijdens de lezing, het zet je aan het denken. Zou het iets zijn voor mijn kinderen? kijk ik ook echt naar wat de kinderen kunnen en niet alleen naar wat ze niet kunnen? en wordt dit toegepast in hun omgeving, thuis, familie maar ook op school.. Een lezing waar ik in mijn hoofd nog veel mee bezig zal zijn, door kritisch te kijken, hou ik de mogelijkheden voor mijn kinderen goed in de gaten, zonder in die negatieve spiraal terecht te komen.

Onze laatste workshop kwam mijn oudste nog even meedoen, creatieve therapie, en waar ik dacht dat het voor mijn oudste misschien te zweverig zou zijn, stond ik vol verbazing te kijken van bijna overprikkeld binnen komen, tot de rust zelf worden..  De magie van een balletje klei, de kleine dingen die je ziet verschijnen en die dan een heel verhaal kunnen vertellen. Een hele mooie afsluiting. Op zich zelf al heel positief, maar het allermooiste waren mijn kinderen.  Mijn dochter straalde voelde zich thuis, werd geen enkel moment veroordeeld op wat ze deed of hoe ze was. Mijn zoon liep ontspannen rond, en dat zijn begeleidster hem goed kennen bleek tijdens kort oogcontact tijdens een lezing waarbij hij dwaalde over de gang, geheel ontspannen, ik zag dit, een begeleidster die de lezing ook volgde ook, en door 1 blik was duidelijk dat zij hem zagen zoals ik hem zie, een geweldige lieve knul.

Bedankt voor deze mooie dag, ik heb geleerd, ik heb ervaren, en ging ontspannen weg. Jammer dat dit maar 1 keer per jaar is… Maar volgend jaar wil ik er zeker weer bij zijn.