Ok ik vind het fijn van me af te schrijven en dit te delen. een Ander zal iets liever voor zichzelf houden.Ik en dus ook erg open over de diagnoses die mijn beide kinderen hebben. Bij mijn dochter moet ik al vanaf baby af aan duidelijk zeggen ze mag geen melk, heeft allergieën, dus dit is belangrijk te melden,anders wordt ze ziek. Tegenwoordig krijgt men ook duidelijkheid over een andere diagnose, mijn dochter heeft ook ADHD, waarom vertel ik dit tegen mensen? heel simpel, als ze met iemand mee nar huis fiets is het handig om te weten dat ze heel snel afgeleid is, als ze speelt bij iemand is het heel handig om te weten, dat ze (naast dat ze erg gezellig druk is) niet altijd meteen hoort wat er gezegd wordt. zowel haar dieet als haar ADHD wordt genoemd. geen label, gewoon duidelijkheid om problemen te voorkomen.
Bij mijn zoon krijgt men dus ook duidelijk te horen hij heeft ADHD en ASS.. hierdoor kan hij anders reageren, een grote mond is bij hem (en voor zijn zusje geldt dit ook) niet per definitie een grote mond, want hij heeft geen flauw idee, wat het inhoud en wat hij nu wel en niet kan zeggen tegen iemand (leuk leerproces voor alle partijen overigens). Omdat hij in onbekende situaties is waar ik niet bij ben schiet hij dusdanig door paniek in eigen wereld dat hij tegenwoordig een dogtag draagt (indien nodig) hier staat naast mijn telefoonnummer en ons adres ook op dat hij autisme heeft.. Is dit nu een label geven… NEE dit is een veilige situatie creëren. Het nadeel is echter dat men ineens zegt maar dat is je kind labelen, dit is in zijn nadeel… Waarom is dit in zijn nadeel… waarom mag men niet weten dat hij Autisme heeft, dit is namelijk niets besmettelijks, is niets raars en hoe meer mensen weten waarom hij reageert zoals hij reageert kan alleen maar in zijn voordeel werken..Nu hopen dat mensen dit ook inzien, wanneer een ander namelijk tegen mijn zoon zegt dat hij een label krijgt is dit iets wat zijn zelfbeeld niet ten goed komt, iets wat niet nodig is, want hoewel autisme erg lastig kan zijn, heeft het hele mooie kanten.
Mijn beide kinderen hebben een diagnose, en mijn beide kinderen zijn de meeste creatieve, slimme lieve en voor mij perfecte kinderen die ik zou kunnen wensen.
