Al snel had ik door dat je bij een baby vooral luistert naar lichaamstaal, het verschil in huiltjes maar vooral de duidelijke overprikkeling na bepaalde uitstapjes, of bezoekjes.
Waar dat bij de eerste duidelijk was, hielp dat me erg bij de jongste. Al had zij weer een hele andere manier van reageren. Door te reageren, te anticiperen werd veel rust geboden, en ontwikkeling gestimuleerd. Ware het niet dat ik me natuurlijk ook gewoon zoals elke moeder regelmatig afvroeg wat er nu in hemelsnaam weer aan de hand was. Waarom de oudste weer niet sliep.. Waarom de jongste nu weer niets anders meer kon dan huilen, letterlijk koorts had terwijl ze echt niets verkeerd binnen had gehad (allergie). Door zelf ook de tijd te nemen om tijdens, maar ook na bepaalde momenten, te puzzelen en alles op een rijtje te zetten werd er veel duidelijk. En konden we daar op andere momenten op terug pakken. Zo ging het dus voor de schoolperiode, voor school mee ging spelen, op onze eigen manier goed. Het ging anders, dat was wel duidelijk, maar samen door goed te luisteren naar mijn kinderen konden we de wereld wel aan…Wanneer de maatschappij/school een grotere rol gaat krijgen wordt er minder individueel gekeken, wordt er meer verwachtingen een stroom mee te gaan en ontstaan zichtbaar steeds meer zorgen, meer overprikkeling waar je wel naar wil luisteren, maar niet altijd op kan anticiperen.
Gesprekken worden gevoerd, en veel wordt gevraagd, veel wordt besloten, hulpverlening ingezet. Toch ontbreekt vaak het moment dat er aan het kind (of in andere gevallen de volwassenen) wordt gevraagd hoe het kind het nu ervaart. Uiteraard speelt daar het stukje verstoorde communicatie vaardigheden een grote rol in, want een open vraag ;”Waar kan ik jouw mee helpen?” resulteert 9 van de 10 keer in ik weet het niet. Maar luisteren naar de persoon met autisme is meer dan vragen, een meltdown kan zo veel meer zeggen dan een vraag die beantwoord wordt. Een reactie van het verkrampen van het lichaam, het stoppen met praten of opstandig worden zijn ook luister momenten. En wanneer we pen en papier erbij pakken, en mindmapping of tekenen erbij gebruiken kan er een mooi gesprek ontstaan over wat hij/zij nu nodig heeft.
Luisteren naar autisme. In de vele vormen en mogelijkheden…
Luisteren naar autisme.. Het thema van de nationale autisme week.. Heb al mooie initiatieven voorbij zien komen, en hoop dat deze week weer meer informatie, acceptatie en vermindering van vooroordelen te weeg brengt.
