Ook dit mag weleens gezegd worden, er zijn ook hele goede dagen, dat het genieten is van mijn gezin zonder boze buien, al te veel ruzie tussen broer en zus en dat we gewoon even bijna standaard gezin zijn. alhoewel wat is standaard is dat iets wat we denken bij anderen te zien, iets dat we hopen , of iets wat we vooral te horen krijgen bij anderen.. Maak niet uit wat het is vandaag was zo’n positieve dag… Een dag met een gouden randje.
Een week geleden liet ik tussen neus en lippen door vallen dat een Rapalje (een Keltische band) zondag in de buurt een optreden had, dit was op een beurs… Twijfel kwamen in de ogen van mijn zoon, de muziek vind hij erg mooi, een beurs geeft hem de kriebels. Toch wilde hij graag. Het grote voordeel was dat het lekker dicht bij huis was, en bekend terrein. Na toch wel twijfel in de ochtend bij hem op weg. Tas gevuld met camera, eten, drinken en niet te vergeten de belangrijke dingen voor hem; Zoethout, DS en koptelefoon. In zijn lekker zittende joggingbroek (verschrikkelijk) en zacht shirt en vest konden we op weg. Door het bekend terrein en de gemoedelijke sfeer konden hij en zijn zusje lekker hun eigen gang gaan. Alsof men het aanvoelde werd hij op de goede manier door mensen aangesproken, kon hij genieten en zijn eigen ding doen. Af en toe kwam hij even bij me kruipen om vervolgens zelf weer door te gaan. Iedereen had een top tijd, en zodanig dat niet hij maar wij aangaven wanneer we naar huis gingen. Toen was het ook goed. Ook deze dagen komen voor hetzij minder aanwezig als de slechte dagen. maar na 2 topdagen op school en 2 topdagen dit weekend denk ik dat we op de goede weg zijn… Zouden we dan nu wat ademruimte krijgen? Op de goede school, duidelijke structuur, beloning’s systeem, goede instelling medicatie.. Rust in zijn koppie en dus die van ons…Ook al was het maar een weekend, voor mijn gevoel kan ik er weer fit tegenaan..
