8 dagen voor de intocht, en probeer de hele week al te rekken… maar vandaag moet ik er toch echt aan geloven, wil ik de rust een beetje behouden tenminste. Sinds mijn oudste niet meer geloofd is de Sint periode enigszins te doen. Mijn jongste is 8 jaar, maar volgens mij blijft die eeuwig geloven. En laat ergens in geloven en/of ergens in inleven nu helemaal haar ding te zijn. Dit betekend dat een paar weken per jaar ze niet een beetje met Sinterklaas bezig is, maar dat er niets anders meer bestaat als dat wereldje. Om de rust erin te houden verloopt ook deze periode met duidelijkheid. Voor de weekplanner hebben we mooie Sinterklaas dagritme kaartjes, er is altijd bekend wanneer we een Sinterklaas activiteit doen, wanneer schoentjes worden gezet. Maar ook wanneer mag het pieten pak aan naar school. Dit moet ze maandag aan de juf vragen en komt op het planbord te staan. Elk jaar maak ik een raamschildering om Sint en Piet welkom te heten. Deze hebben we vandaag geschilderd, het pieten pakje uit de kelder gehaald en gezellige Sint muziek opgezet. Ze heeft zelfs stil het luisterboek van Bennie Stout helemaal zitten luisteren en meelezen… Ze zat gewoon stil….
Het moeilijkste waar er al weken tegenop wordt gekeken is rommelpiet…. Waar de meeste kinderen niet kunnen wachten tot rommelpiet langs is gekomen en de boel op zijn kop heeft gezet, vind zij het maar niets. Nu al maakt ze zich er druk om. Dit jaar hebben we dus een plan, een plan die ik uiteraard nog met de juf ga bepreken, maar die al een beetje op de hoogte is. Ons plan voor dit jaar bestaat uit zelf een picto maken, en wel een picto voor rommelpiet, die elke middag op haar tafeltje gelegd kan worden. Rommelpiet mag de hele klas overhoop gooien, maar zodra hij haar tafel ziet, moet hij haar laatjes laten voor wat ze zijn, en verder gaan naar de volgende tafel. Zo kan de hele klas genieten van rommelpiet, en kan ook mijn dochter genieten van rommelpiet zonder dagelijkse stress.
Met de oudste gaan we een stapje verder, die weet op dit moment al precies wat hij krijgt van de Sint, helpt de schoentjes vullen en het plan voor de zak van de Sint verzinnen. Speelt alles helemaal mee, maar houdt de regie wel vast. Dit geeft rust en zo kan hij alsnog genieten, want ondanks alles blijft het een knulletje van 10 die eigenlijk nog wel heel blij is dat hij zijn pieten pakje ook nog past. Of hij het pakje buitenshuis nog aan gaat doen, geen idee. Maar dat maakt ook helemaal niet uit.
De magie van Sint en Piet, een periode vol gezelligheid, liedjes zingen, de geur van vers gebakken kruidnootjes, de zoektocht naar onvindbare lactose vrije taai-taai poppetjes. Het nalezen van alle verpakkingen kruidnootjes, en het eigen zakje kruidnootjes die we altijd bij ons hebben. Want Allergie-piet (ja hij bestaat) kan niet overal zijn, en sommige pieten snappen niet zo goed dat niet elke kind alle kruidnootjes mag hebben. De magie van een kind want het liefst 24 uur per dag in haar pieten pakje rondloopt, en niet doet alsof ze piet is, maar het gewoon is. De magie die na een week omslaat in zoveel spanning, dat de structuur, en planning nog strakker aangetrokken wordt, tot we uiteindelijk tegen 5 december maar gewoon de dag per kwartier volledig ingedeeld hebben. En stiekem dit jaar gewoon 4 december pakjesavond vieren, om die laatste stress dag maar even te laten varen.
En dan komt 6 december…. De pieten pakjes liggen in de kelder uit het zicht, en alle laatste stukjes sinterklaas worden uitgezwaaid en uit het zich gehouden tot het volgende jaar. De kerstboom doet zijn entree, want na sint komt kerst, en kerst is weer een hele belangrijke periode hier in huis. Geen rust tussendoor, want die rust geeft meer onrust dan meteen overstappen… Zo komt het dat ik dit jaar wederom op 6 december een raamschildering sta weg te poetsen om alles meteen in kerstsfeer te brengen. Ondertussen tot 1000 tellend… dan zijn we op de helft… en is januari in zicht….
