Vanochtend vroeg mijn dochter aan me “Mama, ben ik altijd zo druk geweest?”. Mijn dochter is nu al een hele dame 8 jaar oud, een sterke eigen wil, een echte eigen persoonlijkheid, tegen het excentrieke aan mag ik wel zeggen. Het is een meisje die opvalt door haar persoonlijkheid. Een op het oog altijd vrolijke verschijning, in haar vrolijke jurkjes en rokjes. Een meisje die ondanks haar sterke eigen persoonlijkheid, alles voor een ander wil doen, en zichzelf daar dan wel weer bij wegcijfert. Ze kan heerlijk in haar eentje met haar fantasie spelen, maar is ook lekker gezellig aanwezig. Als je haar zou kunnen vergelijken met andere meisjes is ze druk, en niet ene klein beetje maar erg druk. Maar het stoort niet, althans mij in ieder geval niet.
Maar na zo’n vraag van haar ga je nadenken, hoe was dat toen ze heel klein was… Was ze toen ook druk… Het antwoord daarop is eigenlijk een volmondig ja. vanaf het moment dat je haar s hopjes in de buik kon voelen bewoog ze de hele dag. (tot gekneusde rib aan toe). Ook toen ze nog heel klein was was ze altijd aan het bewegen, was ook snel met lopen, maar altijd wel aan het spelen of zich door de kamer aan het voortbewegen. Maar ze was eigenlijk altijd vrolijk. Ja ze huilde veel, maar dit was altijd te verklaren door haar allergieën. En toch viel het drukke me niet op.
Beide kinderen huilde vrij veel, maar het was niet onnodig, het was altijd te verklaren. Was het niet een allergie, dan kwam ik wel tot het besef dat er iets aan het ritme of de structuur veranderd was. Doordat ik dit snel doorhad handelde ik daarna, dus viel het mij niet op… Vergelijken met andere kinderen… tja iedereen doet het wel, maar dat vond ik eigenlijk maar lastig want veel dingen gingen anders. Instinctief ging ik met de kinderen om. Was het druk ja.. maarja 2 jaar leeftijdsverschil, 2 jonge kinderen dus ja dat is druk in huis.. Gebroken nachten.. ja maar dat hoort er toch bij… ja het ging vrij lang door, maarja mama is een vrij gevoelig persoontjes dus dat de kids gevoelig op prikkels reageren is geheel verklaarbaar.. Achteraf zie ik veel dingen waarvan ik denk ja.. als ik toen wist wat ik nu weet…. Maar wat dan had ik het dan anders gedaan ? Nee… Want ze zijn zoals ze zijn, en zover gekomen door hoe ik het op mijn gevoel heb gedaan. Nog steeds handel ik naar mijn gevoel, en voel ik ze haarfijn aan. De kleinste dingen pik ik op, en dat is erg handig. Echter zijn ze nu op een leeftijd dat ik het wel nog steeds kan signaleren, maar er helaas zelf niet altijd iets mee kan.. Ik kan signaleren dat het niet goed gaat ergens, maar kan dit niet altijd oplossen. Iets wat zowel ik als de kinderen nog een plekje moeten geven.. Doordat ze echter ouder worden, is de groep waarmee je je kinderen spiegelt ook veranderd, want ja je vergelijkt kinderen nog altijd met elkaar, al is het alleen maar voor je eigen gevoel of het allemaal wel goed gaat… Ons wereldje bestaat niet meer uit dezelfde groep mensen.. En tegenwoordig blijken ook andere de kleine dingetjes op te vallen, de blik die niet klopt bij een kind. het kleine verschil, voor sommige onzichtbaar komt boven.. In het kringetje wat dan ontstaat zijn mijn kids ineens niet meer erg druk, maar weer gewoon lekker aanwezig.. En in het wereldje van die acceptatie voel ik me thuis…
Volgende week begint echter school weer, en hoewel de structuur van school erg welkom is, steken de zorgen over mijn dochter meteen de kop weer op… In de vakantie kon ze gewoon zichzelf zijn.. Nu bijvoorbeeld geniet ik heerlijk van het gekwebbel naast me, terwijl ze met magisch zand, taartjes aan het bakken is, heeft ze hele gesprekken met haar denkbeeldige vriendinnetjes en haar knuffel. Ze springt van de hak op de tak, maar niemand die zich daar aan stoort of haar niet kan volgen. Stilzitten is nu even niet nodig, en op moment dat het wel handig is (etenstijd) lukt het haar nu ook, omdat het niet de hele dag hoeft. We genieten nog even van onze gezellig stuiterbal, die heerlijk ontspannen is, zonder huilbuien en overprikkeling… En op haar vraag krijgt ze 1 heel duidelijk antwoord.. “Je bent niet druk, je bent gewoon gezellig aanwezig!!!
