Het maskeren, “je ziet er helemaal niet autistisch uit”, nee je ziet niets, alle energie zit in zo goed mogelijk je best doen aanpassen. Om daarna als de situatie het wel toe laat in te storten, maar nee je ziet niets. Heel knap. Maar bedenk je eens dat je je de hele tijd aan moet passen, moet maskeren om erbij te passen, je staande te houden… Dat is echt heel vermoeiend, en er blijft geen energie meer over.
Maskeren zorgt dan ook heel vaak voor de 2 verschillende gezichten. Op school (of werk) voorbeeldig. Er lijkt niets aan de hand. Thuiskomen alle prikkels eruit, paniek, meltdowns, compleet instorten, slapen. Heel vaak komt het voor dat scholen hierdoor aangeven maar hier is niets zichtbaar, ligt het niet aan thuis. Nee, Nee, Nee. Dit is echt iets wat vaak bij autisme voorkomt
Ook bij autisme zie je introvert en extravert gedrag, Autisme betekend niet alleen maar personen die heel introvert zijn, geen contact maken, in hun eigen wereld zitten, maar ook de hele praatgraag personen die juist graag contact maken, die wel in een groep willen functioneren, soms op een wat aparte manier. Gaat het contact maken op een anders dan gebruikelijk en soms ook ongewenste manier. Maar ook dit is autisme.
En zoals introvert en extrovert heb je ook internaliserend en externaliserend. Naar binnen gericht gedrag en naar buitengericht gedrag. Iedereen kent wel dat kindje dat ineens de klas bij elkaar schreeuwt, vooral boze uitingen lijkt te hebben, maar vlak de introverte kinderen niet uit, die wegkruipen in een hoekje en vooral niets laten zien. Bij beide is het nodig om voorbij het gedrag te kijken, waar het ene kind bij angst verstijfd en niets meer durft wordt een ander kind heel boos. En toch blijkt er dan bij beide een sensitieve aanpak nodig om de angst te verminderen.
Het ene moment lijkt er niets aan de hand, en binnen een paar seconden, of zelfs binnen het tijdsbestek van knipperen van je ogen lijkt iemand ineens compleet overvallen te worden door een emotie, de paniek slaat toe, de communicatie staat stil. De emoties komt aan als een soort van tsunami. Niet meer te stoppen, maar iets wat je over je heen moet laten komen, om daarna de scherven weer op te ruimen.
Zo verschillend als allerlei eigenschappen zo verschillend zijn ook de speciale interesses. De dino’s en treinen zijn vaak wel bekend, maar zo zijn er van persoon tot persoon weer interesses die verder gaan dan gewone interesses de onderwerpen over waar iedereen die het maar wil horen, en ook die het soms niet willen horen, worden overladen met feitjes en weetjes. Alle informatie wordt opgezocht en verslonden.
Net zoals verschillende interesses zal ook het ont prikkelen op verschillende manieren gaan. Zo zal de een willen bewegen, en de ander juist wille wegkruipen in de wereld van gamen, of een serie willen kijken. Verward de ont prikkel momenten niet met verslaving aan bv een beeldscherm, want wat voor de 1 een beetje ontspanning is, is voor de andere een heel noodzakelijk moment om te ont prikkelen. Uiteraard is zo comfortabel mogelijk zachte kleding, zonder labeltjes.
En zie je iemand lopen met een knuffel, of altijd dat ene autootje. Benoem dit niet als kinderachtig en iets waar je ondertussen toch wel uit bent gegroeid. De noodzaak van dit knuffeltje is een stukje veiligheid. De knuffel die het zachte warme geborgen gevoel geeft waardoor deze grote, spannende snelle maatschappij soms net wat beter vol te houden is.
Met dank aan cutiesquad voor de art
