Gister stapte we op tijd op de fiets. Om na 45 minuten fietsen uitgekomen bij een natuurgebied. Na even speuren naar de plek kwamen we op de hei aan. Het speuren was nodig want we wonen in regio Den Haag en daar is de hei erg zeldzaam. De hei bijna uitgebloeid maar goed toch lekker fotos maken… Even voelde het zorgeloos, de temperatuur nog net te doen, niet te veel mensen die we tegen kwamen en relax samen wat foto’s maken. Dat wil zeggen zij doet haar ding, ik probeer soms wat bij te sturen en klik veel foto’s.. en toen na 15 minuten een rode mier.. ok negeren en gewoon verder .. nog 15 min. Was het niet leuk meer. Te veel beestjes. Niet van het pad mogen en mensen die langs je moeten. En de zon die steeds meer zin kreeg. Als we het pijltje volgen komen we er vast terug bij begin punt…. de rode mieren werden er meer en meer en klommen op haar voeten, ook echt alleen bij haar, ik had er in mijn sandalen dus geen last van.. in paniek riep ze ik wil terug.. bordje stilte gebied . ” Nee daar ga ik echt niet in want als er een mier op mijn voet komt kan ik niet stil zijn… ” dus terug naar waar we vandaan kwamen. Dat Google maps ondertussen vertelde dat het nog 45 minuten was maar niet verteld…. uitgeput kwamen we uiteindelijk bij het begin punt waar gelukkig een waterkraan onze lege flesjes water kon vullen. We een handdoekje nat konden maken om af te koelen. En onze vertrouwde tandem stond….. nog 45 min fietsen door een warme stad…. Maar we hebben wel prachtige foto’s.
