Volgende week wordt ze 16 jaar… 16 jaar alweer.. een bijzondere dames die me veel geleerd heeft als moeder, als mens. Waar mijn oudste me leer geduld te hebben, heel veel geduld. Leert zij me, nog meer dan ik haar leerde, dat je jezelf mag zijn. Dat wie je zelf bent belangrijker is dan wat wie dan ook van je vind.
Ze leerde me dat je eigen weg bewandelen echt zo gek niet is, je zou denken dat ik dat al ondervonden had bij de eerste maar deze dame maakte me er een expert in.
Waar ze starten met door het leven te dansen liet ze krachtig zien dat alles wat ze meedraagt, alles wat haar moeilijk maakt ze nog 10x harder terug vecht, maar dan wel brachten zonder aggresie of woede. Boos zijn is niet iets wat bij haar past.
Ze laat kracht zien op haar eigen manier.. ondanks dat de angsten soms te veel zijn, knokt ze door en geeft niet op
Ik mag met haar meelopen. Soms naast haar, soms leidt zij mij de weg en soms met mijn hand in haar rug om net dat stapje te kunnen doen die haar zoveel kracht kost.
Dit jaar viel ze uit op school, toch leerde ze zoveel meer bij. We knokken voor een passend plekje, volgen haar verder in haar weg…
Mijn prachtige dochter bijna 16.
