Na een middagje dwalen over de zorgboerderij voel ik nog duidelijker wat deze plek kan doen voor een kind. Naast een fijne begeleiding maken vooral ook de dieren het voor vele kinderen tot een succes. We hebben staan lachen bij de varkens, gezegdes aangehaald doordat een schaap ons schaapachtig aan bleef kijken. De honden en een paard lieten ons even duidelijk zien dat je duidelijk moet zijn als je om aandacht vraagt en dat blaffen soms meer een houding is dan iets anders. De kippen lieten weten dat in een hok gestopt worden niet de beste oplossing is ( helaas ophokplicht ivm vogelgriep). De katten maakte duidelijk dat je knuffelen alleen doet met wederzijdse toestemming. Maar de geweldige alpaca’s die zijn toch wel mijn favoriet. Want je moet zelf rustig blijven, anders vinden ze het niets. Ze volgen je bij elke beweging. Maar het fijnst is toch wel de uitdrukkingen van hun kop want ze zien er grappig uit, maar als je tegen ze praat heb je het idee dat ze echt naar je luisteren. Ze doen niets wat ze niet zelf willen en laten dit duidelijk weten zonder aggressie. Het liefst nam ik ze mee naar huis, maar gezien 3 hoog een alpaca houden niet het beste is, is het misschien beter als ze lekker daar blijven en vele andere kinderen en pubers ondersteunen.
En zelf blijf ik doordromen met ooit op een rustige plek een mooi huisje, een tuin vol dieren en kinderen ondersteunen die het zo hard nodig hebben…
