Afscheid nemen van de gebruikelijke wegen. Afscheid nemen van een toekomst die je voor ogen had, een toekomst die je dromend met je hand op je zwangere buik misschien wel voorstelde. Afscheid nemen voor wat voor velen zo ‘normaal’ is. Van boekjes, tot consultatiebureau, alles is vastgelegd. Een kind hoort zich volgens de bekende lijntjes te ontwikkelen anders valt het buiten de norm. Gek eigenlijk dat we juist nu iedereen om het hardste roept; ” Wees jezelf!” We nog steeds aan die richtlijnen moeten voldoen. De maatschappij is er op ingesteld dat we allemaal maar ontwikkelen via dezelfde lijn en ongeveer op hetzelfde punt uitkomen. In de realiteit echter zijn er genoeg kinderen die al snel die lijntjes niet meer kunnen volgen, pubers die echt niet meer die lijntjes kunnen volgen of er doodongeluk van worden. Ouders die graag hun eigen kind willen volgen via hun eigen lijntje, maar die continu geconfronteerd worden met het feit dat de lijntjes afwijken.
Maar er komt een moment dat je zegt, die lijntjes passen niet, we haken af. Dat is het moment dat iedereen om je heen begint met roepen; “Maar hij/zij/jullie moeten mee in de maatschappij, dat hoort, een andere manier is er niet, dan val je buiten de maatschappij”. Dan sta je daar, aan die rand van de maatschappij, waar je keihard je best doet mee te gaan net de stroom, maar het lukt niet. Je gevoel geeft verwarring, wat als we over dat randje heen gaat. Angst, verdriet, boosheid, frustratie alles komt langs. Tot je die stap wel moet zetten, omdat na die vreselijk moeilijke stap om de maats happij en dat beeld los te laten. En waar het bij de ene persoon misschien al heel vroeg is, doet een ander hier langer over. Er volgt een rouwproces waarin alle emoties vechten om een plekje. En dit rouwproces en alle emoties zal nog vele malen weer opspelen. Maar als die verwachting wegvalt, de druk om in die maatschappij te moeten meelopen zoals ieder ander, er niet meer is. Dan is er ineens meer ruimte voor acceptatie en de eigen weg van de ontwikkeling, een eigen lijntje die heel anders loopt maar die voor rust zorgt, en een hernieuwd vertrouwen in de toekomst, want ook dat lijntje kan zeker leiden naar een mooie toekomst.
