De tijd van rapporten, adviesgesprekken en uitzoeken/inschrijven van middelbare scholen. De trotse berichten verschijnen overal. Ouders die trost zijn op een hoog advies, ouders die trots zijn dat kinderen het zo goed doen op regulier. Of naar regulier voortgezet gaan. De keuze uit scholen, het bezoeken van meerdere open dagen etc. Allemaal terecht trotse ouders, en toch is er ook een groep ouders die niet kan pronken met goed adviesgesprekken, veel keuze tussen scholen of goede rapporten, of zelfs überhaupt iets van dit. Ik weet nog goed hoe trots ik zelf ook was toen mijn oudste in groep 3 thuiskwam met hoge cijfers en cito scores, trots hoe knap hij leerde lezen, en hoe makkelijk dat leek te gaan, de keerzijde was een jongen die helemaal niet zo lekker in zijn vel zat. Maar hij had een goed rapport en de juf verzekerde me dat het wel goed kwam in de klas, hij was tenslotte zo enorm slim… Wisten we toen maar wat we nu weten… Ook de jongste kwam in groep 3, en er kwam ondanks een slim meisje een niet zo’n goed rapport, maar wederom was ik enorm trots want wat kon en kan ze keihard werken. Het trotse gevoel als iets niet zomaar aan komt waaien maar er wel keihard gewerkt wordt is nog vele malen groter…
Nu alweer aantal jaar later is een rapport maar relatief, want is mij duidelijk dat het rapport niets zegt over hoe gelukkig een kind is. Een advies voor een middelbare school niets zegt of een kind lekker in zijn vel zit. En je al blij mag zijn als er überhaupt een echt passende school is. Het gevoel van trots zijn is nog vele malen groter als mijn kind nu kan aangeven dat hij of zij zich goed voelt, maar daar is geen rapport voor. De ervaring leert me dat die 10 op een toets verbleekt bij een stralend gezicht met de woorden het was leuk op school. Een hoog cijfer voor de gym stelt niets meer voor als je daarnaast zet dat je kind een groepsspel mee durfde te doen. En een hoog schooladvies is niet meer nodig als je na een intake gesprek je gehoord en gezien voelt op een passende school.
Dit betekend niet dat je niet trots mag zijn op je kind, als het nu eenmaal wat makkelijker gaat, wees trots! Dit betekend niet dat ik niet blij voor jullie ben als je een top advies gekregen heb en uit verschillende scholen kan kiezen, ik ben blij voor jullie! Dit betekend niet dat je kind voor dat goede rapport niet hard gewerkt heeft, want dat zal zeer zeker wel en dat is super knap! Maar geef vooral ook eens een complimentje als je kind gelukkig is. Wees niet minder trots als je kind verdrietig is en dit durft aan te geven, want dat is pas knap! Plaats ook eens hoe trots je bent op je kind als het keihard werkt, maar het even niet goed is gegaan. Geef eens een kaartje zomaar uit het niets. Sta eens stil bij alles wat goed gaat, of wat nog wat extra liefde kan gebruiken. Juist van die momenten groeit een kind pas echt.
Een tipje als je wat hulp kan gebruiken bij een complimentje, of een bijzonder kaartje wil geven kijk eens bij Lieverdeliefste – Illustratie, daar komt ook onderstaand plaatje vandaan.
