Keer op keer kom je discussie, krantenartikelen etc over medicatie gebruik tegen. De voors en tegens vliegen je om de oren.. En waar elke persoon verschilt is het dus ook verschillend of iets (bijna) noodzakelijk is of dat het zonder kan. Dit zegt niets over de ernst of mate waarin een persoon last heeft van zijn of haar Autisme. Een oordeel hierover kan dus ook alleen de persoon zelf of in geval van kinderen de oude of verzorger aangeven, met daarin natuurlijk wel ook als het kan de mening van het kind.
Wij hebben zelf een combinatie van medicatie, aanpassingen en een natuurlijk product (bach bloesems) dit werkt voor ons…
Maar ook kinderen en periodes, groeiprocessen kunnen van invloed zijn. Mijn zoon was zijn rotpil ( ok ok hij zei het met iets explicitere woorden) zat. Het gebrek aan eetlust brak hem op hij voelde zich er niet goed bij. Stoppen was echter nogal een dingetje, want de medicatie hielp hem wel.. Maar luisteren naar je kind of in dit geval puber is hier wel belangrijk in, dus zitten we nu in de fase van nieuwe medicatie uitproberen, bieuwe dosering instellen etc. Samen zoeken we er een oplossing voor. Ook de bach bloesems is hij even zat, als een e hte puber moet er even gewoon een moment zijn om tegen alles te schoppen. Dus ook daar maken we afspraken over, de donkere gevoelens die er zonder de bach bloesems zijn willen we namelijk niet terug. Dus ook hier goede afspraken eerst de medicatie goed instellen en daarna samen kijken wat willen we bereiken verder met de bach bloesems.. Hiervoor, en omdat deze moeder het reuze intressant vind. Doe ik een cursus bach bloesem, bij Bachbloesem praktijk Balans voor Kinderen. Gon heeft me goed begeleid met de start van de bach bloesems en nu leert ze me er zelf meer inzicht in te krijgen. Zo kan ik over een tijdje samen met mijn zoon kijjen wat zie ik, wat voel jij en hoe gaan we jouw extra ondersteunen..
Mijn dochter hobbelt ondertussen verder zoals het al een tijdje ging, na 2 dagen medicatie brij vroeg ze om haar medicaties, terwijl ik na die 2 dagen dacht nou het lukt best goed zonder, can binnen echter waren de prikkels te heftig. Helemaal goed, dan gaan we er mee door, en ook zij mag binnenkort helpen om te kijken wat er nog evtueel nodig is.
Zo zie je dat het per kind verschillend is, maar ook voor je eigen gevoel, die innerlijke strijd tussen wel of geen medicatie voor je kind. Je wilt het beste voor je kind, ook als dit medicatie blijkt. Helaas komt er dan ineens wel de mening van iedereen om je heen bij kijken.. Want medicatie is troep… soms blijkt die troep echter wel het verschil tussen een kind/persoon die gelukkig is of zich staande kan houden, of een kind/persoon die ziels ongelukkig is of gewoonweg niet kan functioneren..
